با افزون‌خواهی سینما را به نابودی نکشانیم/ راه‌حل‌هایی برای ساماندهی دستمزد‌ها

سید ضیاء هاشمی تهیه‌کننده سینما، در پاسخ به این سوال که فارغ از مقدار دستمزد بازیگران در سینمای ایران، آیا این جریان می‌تواند ساماندهی شود و به تعادلی برسد که به نفع تهیه‌کننده و بازیگر باشد، به خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: سینمای ایران که ورشکسته است و بیشتر با پول‌ بخش خصوصی و بخش کوچکی از پول‌های نهاد‌های دولتی اداره می‌شود؛ برای همین نباید دستمزد‌های آنچنانی برای بازیگران در نظر گرفت. البته این پرداخت‌ها مختص بازیگران نیست؛ برخی از کارگردان‌ها هم رقم‌های نجومی طلب می‌کنند. بعضی از تهیه کنندگان هم متأسفانه نابخردی کرده و خواسته‌های نابجای افراد را برآورده می‌کنند. قاعدتاً باید سندیکا‌ها کنترل لازم را بر این موضوع انجام دهند.

وی ادامه داد: برای برون رفت از این مشکل باید همه عوامل موثر که طلب پول‌های زیاد کرده و فکر می‌کنند در فروش اثر و جذب مخاطب موثر هستند، در تولید فیلم مشارکت کنند. همانطور که می‌دانیم اکثر تولیدات هالیوود به این شکل است. به عنوان نمونه تام کروز اگر ۲۰ میلیون دلار دستمزد بازیگری دارد، تنها بخش کوچکی از آن را دریافت می‌کند و بقیه آن را مشارکت کرده و مادام‌العمر از فیلم و حقوق متعدد آن منتفع می‌شود.

این تهیه‌کننده افزود: در نوع دوم، بازیگران شراکت در سود فیلم را طلب می‌کنند که در این نوع مشارکت دستمزد بیشتری دریافت خواهند کرد و از سود فیلم که مشخص می‌کنند چه میزان است، درصد سود می‌گیرند. بر اساس قرارداد منعقد شده بین تهیه کننده و فرد که دائمی نیست، در یک برهه زمانی تعریف شده است و به صورت مالکیتی نخواهد بود، طبق توافق طرفین، پرداخت‌ها از فروش فیلم یا رایت‌های تلویزیونی، شبکه نمایش خانگی یا فروش و پخش بین الملل و ... صورت می‌گیرد.

تهیه‌کننده «عروس» گفت: دوستانی که طلب پول‌های نجومی کرده و در تولید شراکت نمی‌کنند، به خودی خود از سینما حذف می‌شوند؛ چون سینما تحمل هزینه‌های سرسام آور را ندارد.

تهیه‌کننده «شوکران» تأکید کرد: شبکه نمایش خانگی هم از بازیگران مطرح سینما استفاده می‌کند که کار غلطی است. باید در این حوزه بازیگر معرفی کنند یا با دستمزد‌های کم، نهایتاً از یک یا دو بازیگر مطرح استفاده شود تا این بخش هم ارتقا یابد.

هاشمی در پایان عنوان کرد: عزت و سربلندی سینما در این است که همه دست به دست هم بدهیم و این هنر - صنعت را سرپا نگه داریم نه این که با افزون خواهی آن را به نابودی بکشانیم.

انتهای پیام/