توضیحات سازندگان «خانه امن» به هواداران استقلال

به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در قسمت چهل و سوم سریال، داستان به ماجرای عملیات تروریستی یک عضو گروهک داعش در ورزشگاه آزادی اختصاص دارد. او برای انجام عملیات انتحاری، دربی پایتخت را انتخاب کرده است و در پوشش یک هوادار استقلال وارد ورزشگاه می شود.

بعد از این که سکانس با اعتراض هوادران تیم استقلال تهران مواجه شد، سازندگان «خانه امن» توضیحاتی ارائه کردند.

بمب گذاری در ورزشگاه آزادی با پرچم استقلال، اقدام عجیب سازندگان «خانه امن» + فیلم

ابوالفضل صفری تهیه کننده «خانه امن» با تاکید بر اینکه هیچ سوء نیتی برای نشان دادن یک داعشی تحت پوشش طرفدار تیم استقلال وجود نداشته است، گفت: ماجرایی که در قسمت چهل و سوم نشان داده شد، بر اساس یک داستان واقعی است. هدف این بود که تاکید شود تروریست‌ها برای انجام اعمال خلاف خود از هر گونه محبوبیت ورزشی و هنری در بین مردم ایران سوء استفاده می‌کنند.

صفری ادامه داد: استفاده از این پرونده واقعی، صرفا به این دلیل بود که همه ما هوشیار باشیم و جلوی این سوء استفاده‌ها را بگیریم.

او ضمن دلجویی از هواداران استقلال به دلیل سوء تفاهم ایجاد شده، تاکید کرد: بسیاری از عوامل سریال «خانه امن» طرفدار استقلال هستند و هرگز قصد توهین به این تیم را نداشته اند.

صفری در پایان اضافه کرد: من از مخاطبان و علاقمندان تقاضا می‌کنم که سریال «خانه امن» را به طور کامل نگاه کنند؛ مخصوصا قسمت 44 که یک دی پخش می شود. در این قسمت، داستان سریال به تیم پرسپولیس و ماجرایی مشابه پرداخته است.

انتهای پیام/

سازندگان «شکلات تلخ» سوژه‌هایشان را چگونه پیدا می‌کنند؟

مجتبی احمدی کارگردان در گفت‌وگو با  خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره برنامه شکلات تلخ گفت: این برنامه از اوایل تابستان با هدف بررسی زندگی کودکان کار و آسیب دیدگان اجتماع کلید خورد. به تازگی قسمت ٥٠ این برنامه آماده شده است. بعد از ساخت بیش از ٢٥ هزار دقیقه برنامه برای تلویزیون، شکلات تلخ سخت‌ترین و شیرین‌ترین برنامه‌ی دوران کاریم بوده است.

وی ادامه داد: شکلات تلخ از یک اتفاق هنری و رسانه ای به یک مسئولیت اجتماعی تبدیل می‌شود. برای تولید چنین پروژه‌ای به حمایت مدیران سیما به خصوص اشناب مدیر شبکه پنج سیما و کریمی قائم مقام و مدیر گروه اجتماعى این شبکه نیاز داشتیم. در این برنامه می‌خواهیم، به نفع مردم آسیب دیده‌ کشور با هدف سامان دهی، توانمند سازی، و کمک به آن‌ها فعالیت کنیم.

احمدی عنوان کرد: در شکلات تلخ موضوعاتی چون کودک کار، کودک خیابان، کودک زباله گرد، دختران فاصله گرفته از منزل، مهاجرت، طلاق، اعتیاد و... را بررسی و با مسئولان مربوطه هر معضل اجتماعی را واکاوی کردیم. جایگاه اجتماعی و تاثیر آسیب‌ها را با کمک کارشناسان و روانشناسان سازمان بهزیستی از جمله فرید معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، دکتر آرام رئیس بهزیستی شهر تهران، دکتر علی گو رئیس آسیب‌های سازمان بهزیستی و چند تن دیگر تحلیل کردیم و به سراغ متولیان آن حوزه در دولت، مجلس و شورای شهر و... هم رفتیم. در نهایت این پیگیری‌ها از طریق مقتدایی نماینده مردم اصفهان و نایب رییس کمسیون امنیت مجلس به دفتر ریاست جمهوری رسیدیم و روی نامه درخواست نماینده مجلس دستور پیگیری و رسیدگی داده شد.

کارگردان مستند شکلات تلخ اظهار کرد: از قسمت ٤٠ به بعد مسئولیت اجتماعی، محوریت برنامه شد. به دنبال افرادی هستیم که بدون دستور و بروکراسی اداری، خودجوش در پی این هستند که ناجی آسیب دیدگان باشند. از کوره‌های آجر پزى تا دروازه غار و شوش، از حاشیه نشینی در اطراف کلان شهر‌ها و نمایش مهاجرت‌های اشتباه تا مدرسه سازی در مناطق کم بهره  رفت، سوژه برنامه ماست. سعی می‌کنیم، داستان زندگی افراد آسیب دیده را به گوش همه برسانیم و برای رفع مشکلات آن‌ها به کمک تحلیل گران، کاربلدان و محققان راهکاری ارائه دهیم.

تهیه کننده این برنامه افزود: خیلی‌ها از رک بودن برنامه رنجیدند. خیلی‌ها جواب ما را ندادند، اما برخی همراهمان شدند. برای رفع مشکلات اجتماعی عده‌ای قوی‌تر از مسئولان کار کردند و نخواستند دیده شوند. شکلات تلخ یک مستند سخت در دوران کرونا بود. این برنامه، روزی من و تیمم بود که برای بچه‌هایی که مشکلات فراوانی دارند قدمی بردارم؛ ببینم چه افراد دلسوز و دوست داشتنی هنوز هستند که با دغدغه‌های دیگران شب ها نمی‌خوابند. مسئولانی را دیدم که کنار ما اشک ریختند و مدیرانی که پا به پای ما خارج از مسئولیتشان همراه شدند.

این کارگردان در پایان گفت: برنامه گاهى به نمایشى بی شعار و واقعی از سرمایه اجتماعی اشاره دارد که همه با یک هدف مشترک به دنبال رفع آسیب هستند. اتفاقات خوبی هم از سوی سازمان بهزیستی و به خصوص سازمان‌های مردم نهاد، خیرین و دلسوزان اجتماعی برای رفع مشکلاتی که به آن اشاره کردیم، رخ داده است. البته این اقدامات خیلی رسانه ای نشده است.

انتهای پیام/

موفقیت شگفت‌انگیز ناسا در نمونه‌برداری از یک سیارک

دیجیاتو: فضاپیمای «OSIRIS-REx» به تازگی توانسته روی سیارک «بنو» فرود بیاید و برای چندین ثانیه سطح این سیارک را لمس کند، اما چرا ناسا دست به چنین عملیاتی زده و این ماموریت چه اهمیتی دارد

صنایع فضایی در سال‌های اخیر پیشرفت شگرفی را تجربه کرده و جدیدترین موفقیت در این بخش مربوط به فرود موفق فضاپیمای ناسا روی یک سیارک در فاصله ۳۲۲ میلیون کیلومتری زمین می‌شود. ناسا به همراه مهندسان کمپانی شریک خود به نام «لاکهید مارتین» به چنین موفقیتی دست پیدا کرده و این فضاپیما توانسته تنها برای ۱۰ ثانیه سطح این سیارک را لمس کند

انتظار می‌رود بازوی رباتیک این فضاپیما در همین زمان از سطح بنو نمونه‌برداری کرده باشد، با این ناسا هنوز نتوانسته چنین موضوعی را تایید کند و انتظار می‌رود تا چند روز دیگر موفقیت OSIRIS-REx در جمع‌آوری نمونه از سطح این سیارک مشخص شود. اگر چنین عملیاتی موفق بوده باشد، در سال ۲۰۲۳ دانشمندان روی زمین به نمونه‌ای به بنو دست پیدا خواهند کرد.

ماموریت فضاپیمای OSIRIS-REx

نام این فضاپیما کوتاه شده عبارت‌های مبدا، تفسیر طیفی، شناسایی منابع و کاوشگر امن سنگ‌پوشه است و ماموریت آن از سال ۲۰۰۴ در جریان است. تقریبا ۱۸ دقیقه پس از فرود این فضاپیما روی سیارک بنو، سیگنال مربوط به آن به زمین رسید و اعضای کنترل ماموریت چنین موفقیتی را جشن گرفتند.

محقق اصلی این ماموریت، «دانته لائورتا» در پخش زنده ناسا برای این ماموریت اعلام کرد:

«نمی‌توانم چنین موفقیتی را باور کنم. فضاپیما توانست تمام کار‌هایی که قرار بود را انجام دهد.»

هدف اصلی این فضاپیما، جمع‌آوری نمونه‌ای به وزن ۶۰ گرم است که برای درک بهتر می‌توان آن را با یک بسته چیپس کوچک مقایسه کرد. تا چند روز دیگر از جمع‌آوری این نمونه توسط OSIRIS-REx مطلع خواهیم شد

این فضاپیما از دسامبر ۲۰۱۸ در حال چرخش در اطراف بنو بوده و قصد دارد مارس ۲۰۲۱ این سیارک را همراه با نمونه ترک کند. در نهایت اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این فضاپیما در تاریخ ۲ مهر ۱۴۰۲ به زمین می‌رسد.

تحقیقات پیرامون این ماموریت می‌تواند برای یک قرن آینده از اهمیت بالایی برخوردار باشد، چرا که بنو مسیری را طی می‌کند که خطر برخورد آن با زمین وجود دارد. لائورتا ماه گذشته میلادی گفته بود:

«بنو یکی از خطرناکترین سیارک‌ها محسوب می‌شود که شانس برخورد آن با زمین در قرن بیست و دوم وجود دارد. بخشی از تحقیقات ما مربوط به درک مسیر مداری، اصلاح احتمال ضربه و مستندسازی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آن است تا نسل‌های آینده بتوانند در صورت لزوم یک ماموریت برای کاهش اثر آن توسعه دهند.»

اهمیت جمع‌آوری نمونه از سیارک

در حالی که احتمال برخورد این سیارک به زمین اهمیت بالایی دارد، این موضوع تنها دلیل ناسا برای انجام چنین ماموریتی نیست. با افزایش ماموریت‌های فضایی و همچنین طی کردن مسافت‌های طولانی، شاید بتوان در سیارک‌ها برای جمع‌آوری منابع مانند آب که می‌تواند به اکسیژن و هیدروژن برای سوخت جت تبدیل شود، فرود آمد. اطلاعاتی که ناسا از بنو جمع‌آوری می‌کند، شاید بتواند به تلاش‌های آینده برای استخراج سیارک‌ها کمک کند.

در کنار این موارد، باید به قدمت فوق‌العاده بالای سیارک‌ها نیز اشاره کرد. آن‌ها از زمان پیدایش منظومه شمسی یعنی نزدیک به ۴.۵ میلیارد سال پیش وجود دارند. مواد باقی‌مانده که باعث شکل‌گیری سیاره‌ها مانند عطارد، زهره، مریخ و زمین شده‌اند، پس از گذر زمان به سیارک‌ها تبدیل شده‌اند که در طی این سال‌ها شکل اصلی خود را تقریبا حفظ کرده‌اند.

برخی دانشمندان به این موضوع اشاره می‌کنند که سیارک‌ها مواد اصلی برای حیات را در اختیار زمین قرار داده‌اند. این احتمال وجود دارد که محققان روی بنو این نشانه‌ها را پیدا کنند تا نحوه پیدایش زندگی روی سیاره ما مشخص شود

در صورتی که این ماموریت با موفقیت انجام شود، یکی از اولین‌ها خواهد بود. فضاپیمای «هایابوسا ۲» ژاپن در ماه دسامبر نمونه‌های سیارکی را به زمین برمی‌گرداند، با این حال وزن آن بسیار کمتر از ماموریت ناسا است. لائورتا اعلام کرده:

«تمام این کار‌ها برای شناخت ریشه‌های ما و همچنین پاسخ به تعدادی از اساسی‌ترین سوالات صورت می‌گیرد: ما از کجا آمده‌ایم و آیا در هستی تنها هستیم؟»

نحوه فرود فضاپیمای OSIRIS-REx

اطلاعات اولیه ارسال شده توسط فضاپیمای OSIRIS-REx یک مشکل را مشخص کرد: سطح بنو مقاوم‌تر از چیزی است که ناسا تصور می‌کرد. فرود یک فضاپیما روی تخت سنگ‌ها خطرات مخصوص به خود را دارد و می‌تواند منجر به واژگونی آن نیز شود.

برای کاهش این خطرات، تیم این ماموریت تصمیم گرفت نقطه فرود بسیار کوچکتری را در مقایسه با برنامه‌های اولیه انتخاب کند. راه گریز این فضاپیما تنها برابر ۸ متر بود در حالی که در ابتدا این راه گریز ۵۰ متر درنظر گرفته شده بود. این موضوع باعث شد که این فضاپیما که اندازه‌ای برابر ۱۵ ون دارد، در فضایی مشابه با ۶ جای پارک فرود بیاید.

منطقه فرود به نام «Nightingale» نسبت به بخش‌های دیگر تقریبا نرم‌تر بود و توسط سنگ‌پوشه پوشیده شده است. این ماده‌ای محسوب می‌شود که OSIRIS-REx می‌خواهد از آن نمونه‌برداری کند. این فضاپیما به آرامی تا ارتفاع ۱ کیلومتری پایین آمد و روی یک تخته سنگ دو قسمتی که کنترل‌کننده‌های ماموریت آن را «کوه رستاخیز» می‌نامند، مانور داد. OSIRIS-REx دوبار این فرود را تمرین کرده بود و تقریبا تمام اقدامات غیر از دو دقیقه پایانی قابل پیش‌بینی بود.

ادامه فرود این فضاپیما به این صورت بود: پیشرانه شروع به کار کرد، آن را در ارتفاع یک کیلومتری سطح بنو قرار داد و سپس این کاوشگر بازوی جمع‌آوری نمونه خود را مستقر کرد و دوربین ناوبری خود را به سمت سطح سیارک نشانه گرفت. پس از ۳.۵ ساعت و تقریبا در ارتفاع ۱۲۵ متری سطح بنو، پیشرانه OSIRIS-REx دوباره شروع به فعالیت کرد تا آن را به محل فرود نزدیک کند.

پس از گذشت نزدیک به ۱۰ دقیقه و کاهش تقریبا ۸۰ متری ارتفاع، پیشرانه‌ها دوباره شروع به فعالیت کردند تا فضاپیما در نقطه دقیق فرود قرار بگیرد. در صورتی که این دستگاه در نقطه فرود خود سنگ‌های خطرناک را شناسایی می‌کرد، نزدیک به ۵ متر از سطح دور می‌شد، با این حال به نظر می‌رسد کل ماموریت طبق پیش‌بینی صورت گرفته است.

ظاهرا زمانی که این فضاپیما بازوی خود را باز کرده، توانسته سطح بنو را لمس کند. در صورتی که هیچ مشکلی ایجاد نشده باشد، OSIRIS-REx مقداری گاز نیتروژن از محفظه خود برای جابه‌جایی سنگ‌پوشه زیر خود منتشر کرده است. در این آشفتگی، احتمالا مقداری از مواد در انتهای بازوی آن جمع‌آوری شده‌اند. مدت زمان کوتاهی پس از لمس سطح، پیشرانه این فضاپیما دوباره شروع به فعالیت کرده و از سطح بنو دور شده است.

قدم‌های بعدی

پس از بازگشت این فضاپیما به مدار بنو، چندین روز طول می‌کشد تا کنترل‌کننده‌های ماموریت نمونه جمع‌آوری شده را تجزیه و تحلیل کنند. در صورتی که نمونه برداشت شده از سنگ و گرد و غبار بنو کافی باشد، به این فضاپیما دستور داده می‌شود که نمونه را برای برگشت به زمین در یک محفظه ذخیره و نگهداری کند

اگر وزن نمونه برداشت شده کمتر از ۶۰ گرم باشد، تمام این فرایند یکبار دیگر در ماه ژانویه تکرار می‌شود، البته این بار در یک محل دیگر فرود خواهد آمد که یک سایت پشتیبان محسوب می‌شود.

مدیر این پروژه، «مایک مورو» ماه گذشته میلادی گفته بود:

«محتمل‌ترین نتیجه این است که ما در ۲۹ مهر ما سطح سیارک را لمس می‌کنیم و با نمونه بزرگی از آن جدا می‌شویم که بیش از حداقل نیاز ما خواهد بود. با این حال بنو مشکلاتی برای ما ایجاد کرده است.»

فضاپیمای OSIRIS-REx برای برهم زدن گرد و غبار با خود سه بطری حاوی نیتروژن حمل کرده، بنابراین تا سه بار می‌تواند تلاش کند و نمونه مناسب از روی این سیارک جمع‌آوری کند.

نحوه ارسال نمونه‌ها به زمین

زمانی که این فضاپیما سال ۲۰۲۳ به زمین برسد، کپسول حاوی نمونه را به درون جو زمین پرتاب می‌کند و سپس این کپسول به همراه چتر نجات در صحرای «یوتا» فرود می‌آید که ناسا آن را برمی‌دارد. لائورتا در این زمینه اعلام کرده:

«این احتمال وجود دارد که سپتامبر تبدیل به کریسمس شود و این نمونه‌ها از سیارک بنو بهترین هدیه‌ای باشند که می‌گیریم. برای چنین هدیه‌ای تقریبا ۲۰ سال رویاپردازی کرده‌ام.»

این نمونه ۶۰ گرمی در اختیار دانشمندان قرار می‌گیرد تا روی آن آزمایش‌های مختلفی انجام دهند، البته ناسا بخشی از سنگ پوشه را برای پژوهش‌های آینده نگه می‌دارد. این احتمال وجود دارد که دانشمندان در آینده به سوالاتی برسند که ما هم اکنون حتی به آن‌ها فکر هم نمی‌کنیم و علاوه بر این، شاید نسل آینده به تکنیک‌های جدید برای بررسی این نمونه‌ها دست پیدا کند.

اگه با «زمستون» مشکل شخصی دارین، اینو بخونین

برترین‌ها - ایمان عبدلی: همین اولِ کار تکلیف خودم را با شما مخاطب گرامی مشخص کنم، اینجانب با سه چهار دهه سنی که از خداوند گرفتم، به شما این اطمینان خاطر را می‌دهم که قطعا، زمستان و تابستان، فصل‌های صادقانه‌تری هستند. فریب بهار و پائیز را نخورید که هر دوی آن‌ها دغل‌باز و عفریته هستند، تنها هنری هم که دارند، دور زدن تاریخ است، همین پائیز که تازه پشت سرش گذاشتیم که اگر خوب بود شجریان را از ما نمی‌گرفت! گول رنگ‌هایش را نخورید، پشت این چهره‌ی رنگینِ به اصطلاح شاعرانه، یک دیو بی‌رحمِ صیاد زندگی می‌کند، حالا البته من در این جا با «پائیز» کار ندارم، می‌خواهم وکیل مدافع زمستان باشم.

تکلیف یک چیز دیگر را هم روشن کنم، من مهم‌ترین مراسم زندگی‌ام را به خاطرِ یک برف سنگین زمستانی از دست دادم، اصلا سی ساعت در برف مانده بودم، پس گمان نکنید این یک مواجهه شخصی با «زمستانِ» عزیز است، نخیر، این فریاد دادخواهی از فصلی مظلوم در تقویم است که ما دائم از او گذشتیم، اصلا او را رد کردیم که بهار بیاید، که چه بشود؟ مگر کدام بهار برای ما آورده داشته؟ زمستان برای شما چه کم گذاشته؟

شاید البته شما هم مقصر نباشید، کمی تقصیر سعید دبیریِ نازنین است که آن ترانه زیبا را برای افشین مقدم نوشت، همان که می‌خواند «زمستون برای تو قشنگه پشت شیشه»، او احتمالا خواسته به شکاف طبقاتی اشاره کند، اما آخر بزرگوار، شما گلایه از فقر داری، چرا این وسط زمستان، کتک‌خورِ شما شده؟ البته مثلا عالیجناب مهدی اخوان ثالث هم به نوعی دیگر، زمستان را بی‌نصیب نگذاشته، «زمستان است و سر‌ها در گریبان است»، او هم به زبان شعر و طعنه و کنایه خواسته از اختناق بگوید و شجریان هم بی‌نقص اجرایش کرده، اما این وسط اسم زمستان بد در رفته!

البته همه هم در حق زمستان کم‌لطفی نمی‌کنند، مثلا کیومرث پوراحمد در شب یلدایِ بی‌تکرارش، در آن فصل بازگشت حامد به زندگی، برف کاشته بود، برف می‌آمد که عشق برمی‌گشت، پنجره بارِ سنگین برف را نشانمان می‌داد، وقتی که حامد نرم نرم گذر برگشت عشق به زندگی‌اش را باور می‌کرد، اما خب همیشه وزنه‌ی بدخواهانِ زمستان سنگین‌تر بوده، تا یادم نرفته این را هم بگویم که شمس لنگرودی هم یک شعر درجه یک از برف دارد: «ردِ پای ما در میانِ نرمه تردی از برف»

اصلا چرا برای قدردانِ زمستان، معطل این و آن می‌مانیم، مگر من و شما کم در دهه‌های فجر ایام مدرسه، خندیدیم و کلاس‌ها را پیچاندیم، مگر آن لبوی نزدیک مدرسه، آن طعم ترش و نمکینِ باقالی را می‌شود فراموش کرد؟ اصلا مگر اسفندِ نازنین، جایی غیر از زمستان خانه دارد؟ والا بی‌انصافید، این همه خیر دارد و شما باز بروید برای پائیز شاعرانه بسازید!

آن‌هایی که فیلم «درخشش ابدی یک ذهن پاک» را دیده‌اند می‌دانند که کلمنتاین و جول در زمستان بیشتر عاشق هم بودند، آن فصل دراز کشیدن در برف را یادتان هست؟ چقدر درخشان، چقدر گرم، اصلا این آقای چارلی کافمن، کلا میانه‌اش با زمستان خوب است، این فیلم اخیرش هم زمستان دارد، اما زمستان به مثابه فصل گره‌گشایی و گرما، اسمش بود «من به پایان دادن اوضاع فکر می‌کنم».

اگر طرفدار زمستان هستید ببینیدش، این کشور دوست همسایه هم هم گمان نکنید فقط اردوغان دارد، یک نوری بیگله جیلان دارد که کارش حرف ندارد، «خواب زمستانی» را ببینید تا بهتر متوجه بشوید وقتی از گرمای زمستان حرف می‌زنیم، از چه حرف می‌زنیم؟

در ضمن این را هم فراموش نکنید که کُرسی و سنت قصه گفتن و شنفتن، ثمره شب‌های بلند زمستان است، شاید اگر نبود، خیلی از این قصه‌ها به ما نمی‌رسید، نه شاهنامه‌ای می‌ماند نه سعدی و فردوسی و حتی حافظ! هزار و یک شب اصلا خاص زمستان است، پایِ زیر کرسی، جمع شدن آدم‌ها در کافه‌ها، نگاه‌های زیر زیرکی، این‌ها همه ثمره زمستان، اصلا شاید اگر نبود، کمتر عاشق می‌شدیم، خیلی کمتر.

به بهانه بازپخش خانه سبز؛ سبد سبد ستاره

برترین‌ها: بازپخش سریال «خانه سبز» از شبکه نسیم، با استقبال مخاطبان مواجه شده، مروری داشته‌ایم بر این سریال.

شب‌های چهارشنبه سال ۷۵ منتظر پخش سریال «خانه سبز»؛ داستان‌های خانواده صباحی در آپارتمان سبزشان از شبکه دوم سیما بودیم. 

«خانه سبز» ادامه مسیری بود که مسعود رسام و بیژن بیرنگ با سریال همسران آن را آغاز کرده بودند.

«خانه سبز» جزء مجموعه های تلویزیونی با ژانر اجتماعی- خانوادگی و چاشنی طنز، روایت ساکنان یک خانه بود که با هم نسبت خانوادگی و فامیلی داشتند و در هر قسمت اتفاقات متفاوتی برای آن ها رخ می داد.

ساکنان در این آپارتمان عبارت بودند از؛ پدربزرگ و مادربزرگ خانواده صباحی با بازی مرحوم داریوش اسدزاده و مرحوم حمیده خیرآبادی، رضا صباحی و همسرش عاطفه صدر  با بازی ماندگار مرحوم خسرو شکیبایی و مهرانه مهین‌ترابی، خواهر خانواده و پسرش علی کوچولو با بازی اکرم محمدی و  آرش نادی  و پسر خانواده فریدجنگلبِرد و تازه عروس خانواده لیلی با بازی رامبد جوان و آنته فقیه نصیری.

سریال «خانه سبز» در زمان خودش ساختار شکنی‌های زیادی داشت. از نوع ازدواج فرید و لیلی تا دیالوگ‌های پر مهر و محبتی که بین عاطفه و رضا رد و بدل می‌شد. تمامی این مسائل در کنار هم باعث شد تا سریال «خانه سبز» یکی از محبوب‌ترین سریال‌های دهه هفتاد ایران باشد.

خانواده صباحی الگوی آن زمان خانواده‌های ایرانی شدند. هدف سازندگان سریال «خانه سبز» رواج سبک زندگی این خانواده بود.

یکی از ویژگی های بارز و فراموش نشدنی «خانه سبز» خلق شخصیتی دوست داشتنی بود که به عضو اصلی این خانواده تبدیل می شد. رضا صباحی با بازی مرحوم خسرو شکیبایی با نگاه عمیق و صدای پربغضش شخصیت عاشقانه و محزونی خلق کرده که تا امروز ماندگار شده است.

جالب است بدانید انتخاب اول گروه مهدی هاشمی بود اما امروز تصور رضا صباحی، بدون بازی خسرو شکیبایی غیرممکن است. 

بیژن بیرنگ در این رابطه می گوید: «واقعیت امر این است که همکاری با شکیبایی شانس و اقبالی بود که برای ما پیش آمد. در یک شرایطی، یکی از دوستان ما که طراح صحنه است، خانم جهان ملک خزایی گفت: «می‌خواهید به خسرو زنگ بزنم؟ این روز‌ها کارش در «سرزمین خورشید» تمام شده است.»

ما هم با کمال میل قبول کردیم. تماس گرفت و خسرو گفت: «هفته دیگر می‌آیم تهران و صحبت می‌کنیم.» آمد، صحبت کردیم و در همان جلسه اول کار را قبول کرد. حالا این که چرا کار را قبول کرد، همیشه برای من سوال بوده و هست.

 ایشان در اواخر دهه ۶۰ به اوج شهرت خودشان رسیده بودند و در آن موقع بسیار مشهور، سرشناس و معروف بودند. این یکی از سوالاتی است که من هیچگاه جواب آن را پیدا نکردم. البته یک بار به شوخی به ایشان گفتم: «خسرو چرا آمدی کار را قبول کردی؟» گفت: «چون می‌خواستم ببینم تو و رسام چه جوری با هم کارگردانی می‌کنید.»، اما هیچگاه به طور جد پاسخ سوالم را پیدا نکردم.»

بخش زیادی از طنز سریال را رامبد جوان بر دوش دارد. او بازی در دو نقش پسر خانواده و جد بزرگ خانواده -که رضا با او سخن می گفت و فقط رضا صدای او می شنید-  برعهده داشت. 

تکیه‌کلام‌ها و دیالوگ‌های مجموعه از عاطفه گفتن های رضا تا «می خوای قهرکنی قهر کن، ولی حق نداری باهام حرف نزنی» تا سال‌ها در ذهن ما ماندگار شده است.

بودجه سریال «خانه سبز» نسبت به زمان خودش زیاد نبود. «خانه سبز» با دقیقه‌ای ۸۰ هزار تومان ساخته شد. بالاترین دستمزد گروه برای مرحوم خسرو شکیبایی ماهی یک میلیون تومان بود.

پایان‌بندی سریال نیز در زمان خودش بی‌نظیر بود وقتی قرار بود «خانه سبز» به دلیل تعریض اتوبان ویران شود. بعد از «خانه سبز»، «سرزمین سبز» ساخته شد، اما ۱۰ سال بعد پخش شد. هرچند ادامه مجموعه با استقبال مخاطبان مواجه نشد اما خاطره خانه سبز حتی با وجود بیست و پنج سال از زمان پخش از یاد هیچ مخاطبی پاک نمی‌شود.

کمتر کسی است که سریال «خانه سبز» را دیده باشد و تیتراژ ابتدایی سریال با صدای گرم مرحوم خسرو شکیبایی را به خاطر نداشته باشد:

«به نظر من یه خونه هرجایی می‌تونه باشه. می‌تونه بالای یه ساختمون بلند باشه. می‌تونه توی یه کوچه قدیمی‌که زیر یه بازارچه‌ست باشه. می‌تونه بزرگ یا می‌تونه کوچیک باشه. می‌تونه برای هرکس مفهومی‌داشته باشه یا هر رنگی داشته باشه. می‌تونه به رنگ آجر یا به رنگ شیشه و سنگ باشه. میتونه رنگ قرمز یا به رنگ…

ولی من… یعنی بهتره بگم ما، معتقدیم خونه هرچی که باشه، باید سبز باشه. بله، سبز و همیشه سبز…»

تلفن همراه، جایگزین کلید منازل می‌شود

مجموعه: اختراعات جدید

تلفن همراه، جایگزین کلید منازل می‌شود
برنامه جدید Kwikset Kevo نسخه‌های الکترونیکی کلید‌ها را برای قفل‌های چندگانه بر روی تبلت یا گوشی هوشمند ذخیره می‌کند.
با استفاده از این برنامه، هنگامی که کاربری به دفتر کار یا منزلش نزدیک می‌شود، گوشی به صورت بی‌سیم و با استفاده از بلوتوث می‌تواند در را باز کند و حتی نیازی به بیرون آوردن آن از جیب‌ نیست.

برنامه ابداعی هم‌اکنون فقط برای ابزار iOS در دسترس است اما شرکت طراح بر روی نسخه‌های اندروید و بلک‌بری نیز مطالعه می‌کنند.
برای تبدیل در معمولی به دری که به این برنامه واکنش نشان دهد، کاربران باید قفل‌های جدید را بر روی تمامی درهایی که می‌خواهند به صورت هوشمند باز کنند، نصب کنند.

بهای برنامه Kwikset Kevo به همراه قفل‌های جدید 144 پوند گزارش شده است.زمانی که یک در برای این برنامه فعال می‌شود، کاربران می‌توانند کلیدهای الکترونیکی (eKey) را به دوستان و خانواده خود بفرستند و به آن‌ها امکان دسترسی موقت یا دائم به این فناوری را بدهند.

به منظور جلوگیری از دسترسی غیرمجاز، برنامه با استفاده از جی پی اس در می‌یابد که آیا کاربری از پیش در درون ساختمان است یا خیر و هر کاربر منفرد نیز به طور منحصربه‌فرد شناسایی می‌شود.

قفل‌های جدید با یک کلید فیزیکی تجهیز شده‌اند به طوری که کاربران می‌توانند در صورتی که باتری گوشی هوشمندشان تمام شود یا تمایل داشته باشند بدون گوشی از منزل خارج شوند . در را با آن باز کنند.

همچنین در بسته Kwikset Kevo برای کودکانی که گوشی هوشمند ندارند یا افرادی که دارای ابزار iOS نیستند، فاب‌هایی (Fob) تعبیه شده است.

مقامات شرکت «سازندگان سخت‌افزار و ارتقاء منزل» و مبتکر این برنامه، معتقدند 79 درصد از افراد بین 18 تا 44 ساله برای دست کم 22 ساعت در روز گوشی‌های هوشمندشان را به همراه دارند و دیگر آن که کاربران تمایلی ندارند دسته کلیدشان را هر جایی که می‌روند، با خود به همراه ببرند.

برنامه Kevo با دو باتری AA عمل می‌کند که به ادعای شرکت سازنده، می‌تواند بسته به میزان مصرف، تا یک سال ماندگاری داشته باشد.با ترکیب تلفن‌های همراه‌ موجود و فناوری‌های بلوتوث، در‌های منزل وارد عصر دیجیتالی می‌شوند.

منبع:isna.ir

فناوری‌های پوشیدنی برای تشخیص ابتلا به کرونا

به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، ویروس کرونا به سرعت در سراسر جهان گسترش یافت، گروهی از دانشمندان در ایالات متحده و اروپا تلاش کردند تا تعیین کنند آیا فناوری پوشیدنی، دستگاه‌هایی مانند ساعت‌های هوشمند، ردیاب‌ها و حلقه‌های مملو از سنسور می‌تواند به شما در تشخیص بیماری کمک کند یا خیر.

دانشگاه کالیفرنیا اعلام کرد در مطالعه‌ای که در گزارش‌های علمی منتشر شد، نشان داد که یک حلقه هوشمند با قابلیت کنترل مداوم دمای فرد ممکن است کووید ۱۹ را پیش بینی کند، حتی در مواردی که مشکوک به عفونت نیست.

در این مطالعه ۵۰ بیمار کرونایی شرکت کردند و برای  ۳۸ نفر از آنها ، هنگامی که علائمی نداشتند، افزایش دمای بدن و تب به درستی ثبت شد. هدف از این مطالعه ایجاد الگوریتمی است که بتواند شروع علائمی مانند تب، سرفه و خستگی را که از مشخصه‌های کووید-۱۹ است پیش بینی کند.

به گفته محققان، داده‌هایی که از دستگاه‌های پوششی و نزدیک به بدن بدست می‌آید در مقایسه با خواندن یکبار مصرف دماسنج بسیار مناسب‌تر است. اشلی میسون، محقق اصلی پروژه گفت: اطلاعات مداوم در مورد دما می‌تواند تب را بهتر تشخیص دهد و به شناسایی بیماری کمک کند.

مطالعه دیگری نشان داده است که ساعت‌های هوشمند در افرادی که هنوز با علائم بیماری مواجه نشده اند نیز می‌تواند در شناسایی کووید ۱۹ مفید باشد.

این مقاله که ماه گذشته در مهندسی پزشکی پزشکی نیچر منتشر شد، داده‌های ۳۲ فرد آلوده به کرونا را تجزیه و تحلیل کرد و دریافت که ۸۱ درصد تغییرات قابل توجه در نشانگر‌های کلیدی اندازه گیری شده توسط ساعت‌ها دارند. ضربان قلب، گام‌های روزانه یا زمان خوابیدن از جمله نشانگر‌های کلیدی هستند.

محققان اعلام کردند که با استفاده از داده‌های ساعت هوشمند، نشان می‌دهیم که ۶۳ درصد  از موارد ابتلا به کرونا می‌تواند قبل از شروع علائم تشخیص داده شود.

مایکل اسنایدر، نویسنده این تحقیق گفت که هرچه فناوری هوشمند و پوشیدنی مقرون به صرفه‌تر می‌شود، می‌توان از آن در تشخیص زود هنگام طیف وسیعی از بیماری‌ها در مناطقی از جهان که دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی کمیاب است، استفاده کرد.

احتمال وجود موجودات فضایی افزایش یافت

به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از العالم، ستاره شناسان برای اولین بار یک سیگنال رادیویی احتمالی را از سیاره‌ای دور در خارج از منظومه شمسی دریافت کرده اند، اما این به این معنی نیست که موجودات فضایی در تلاش برای ارتباط با زمین هستند.

دانشمندان با استفاده از یک رادیو تلسکوپ این سیگنال را تا صورت فلکی گاوران (عوا) رصد کرده‌اند.

داده‌های اولیه نشان می‌دهد که این سیگنال از سیاره‌ای تنها سرچشمه می‌گیرد که به دور یک سیستم ستاره‌ای دوگانه از سیاره Tau Bootes (ستاره‌های ادغام شده از هیدروژن متعلق به طیف F هستند) می‌چرخد.

در صورت تأیید این موضوع، این اکتشاف اولین مورد از مشاهده انفجار رادیویی خارج از منظومه شمسی است.

جیک دو ترنر، محقق دانشگاه کرنل گفت: رصد میدان مغناطیسی یک سیاره خارج از منظومه شمسی، به ستاره شناسان در رمزگشایی از خصوصیات داخلی و جو سیاره و نیز فعل و انفعلات فیزیکی میان ستارگان و سیاره‌ها کمک می‌کند.

ستاره شناسان همچنین امواج رادیویی بیشتری را در سیستم Cancri ۵۵ (سرطان ۵۵ e) و سیستم Upsilon Andromedae مشاهده کرده‌اند.

به گفته ناسا، اجرام نجومی دارای تغییر در میدان مغناطیسی می‌توانند امواج رادیویی تولید کنند، اما توانایی مطالعه میدان مغناطیسی این سیاره از طریق این امواج می‌تواند پتانسیل میزبانی زندگی را مشخص کند.

میدان‌های مغناطیسی، همانگونه که در کره زمین فعال هستند، از سیارات در برابر پدیده‌های مضر کیهانی مانند تابش فضا و باد‌های خورشیدی محافظت می‌کنند.

سیستم Tau Bootes تقریباً ۵۱ سال نوری از سیاره ما فاصله دارد و میزبان سیاره "مشتری داغ" است.

سرانجام ساخت پروژه‌های هنری درباره شهید سردار سلیمانی چه شد؟

به گزارش خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، ساخت فیلم و سریال درباره قهرمان‌های حوزه های مختلف کشور همیشه از دغدغه های مهم محسوب می شود و به علت حساسیت های منطقی و غیرمنطقی حاشیه هایی به دنبال داشته است؛ اما با کمی تفکر می توان متوجه شد تولید آثاری با چنین محتواهایی به شدت در سطح ایران و حتی جهان، مهم و اثرگذار خواهد بود. در این گزارش به بحث تولید فیلم و سریال یکی از قهرمانان ملی کشور ورود کرده ایم.

ساخت فیلم و سریال درباره شهید سردار حاج قاسم سلیمانی از زمانی که در قید حیات بودند، مطرح شد که در برخی از موارد با مخالفت‌های خودشان روبرو شد و به سرانجام نرسید. در این گزارش به آثاری که قرار بود درباره ایشان ساخته شود و شاید تولید خواهد شد، اشاره می‌کنیم.

سال ۹۴ مصاحبه‌ای از سید سعید حسن پور کارگردان سینما و مستندساز مبنی بر ساخت فیلم سینمایی با نام «سردار» منتشر شد که طبق گفته وی، حسن عباسی، ابوالقاسم طالبی، نادر طالب زاده و شهریار زرشناس اعضای شورای تولید این اثر بودند. پس از این مصاحبه تا کنون خبر رسمی دیگری راجع به ساخت «سردار» منتشر نشد.

در برهه‌ای دیگر روایتی از محمد خزاعی تهیه کننده سینما مبنی بر ساخت اثری با محوریت شهید سردار سلیمانی منتشر شد که گفته بود «در دیدار خصوصی با ابراهیم حاتمی‌کیا خدمت مقام معظم رهبری رسیدیم. آقا ابراهیم به حضرت آقا گفتند من خیلی دوست دارم فیلم زندگی حاج قاسم را بسازم، اما ایشان به هیچ عنوان راضی نمی‌شود. حضرت آقا هم گفتند ایشان خیلی مشغله دارند و شاید دلیلش همین است؛ شما قدری صبر کن! بعد از آن سردار وحید هم گفتند می‌خواهید برویم خانه حاج قاسم و جلسه بگذاریم تا راضی‌شان کنیم، اما ایشان هیچ رغبتی ندارند»

بیشتربخوانید

• وقتی که حاج قاسم سلیمانی مانع ساخت فیلم درباره خودش شد
• تکذیب انتخاب کارگردان برای سریال شهید سردار سلیمانی

ساخت سریال «سردار سلیمانی» از دیگر پروژه‌هایی بود که خبرش منتشر و قرار شد سید مرتضی فاطمی تهیه کنندگی آن را برعهده داشته باشد. طبق آن خبر، سریال در مرحله تحقیق و پژوهش برای نگارش فیلمنامه بوده است و گفته شد با پشتیبانی مرکز امور نمایشی سیما (سیما فیلم) تهیه و ساخته شود.

در زمانی دیگر، علی دارابی معاون امور استان‌های صدا و سیما طی مصاحبه‌ای درباره ساخت سریال «حاج قاسم سلیمانی» در تلویزیون، گفته بود «در سفری که با رئیس صداوسیما داشتیم ایشان گفتند که سریال فاخری برای شهید سلیمانی در صداوسیما ساخته شود که محور اصلی معاونت سیما خواهد بود و ما هم کمک خواهیم کرد. زیرا در استان کرمان و شبکه‌های استانی ظرفیت خوبی وجود دارد که می‌توانیم از آن بهره ببریم؛ همان‌طور که امروز در استان کرمان سریال «شهید باهنر» را جلو می‌برند. طبیعتاً حاج قاسم، متعلق به یک استان و کشور نیست و الان متعلق به جهان بشریت و مستضعفان عالم و آزادگان جهان است؛ هرچه قدر در این زمینه و قالب‌های برنامه‌ای و نمایشی کار شود، کم است. ما در بخش ویژه جشنواره استان‌های صداوسیما که سال آینده اردبیل برگزار خواهد شد را به حاج قاسم سلیمانی اختصاص دادیم. دوستان ما در صداوسیمای خوزستان هم جشنواره دفاع‌مقدس و مقاومت را با جایزه ویژه حاج قاسم سلیمانی تدارک دیده‌اند.»

فروشگاه لید مد کالا

فروشگاه رابوکالا

فروشگاه گیمیتگ تولز

فروشگاه خانه چین

در تاریخ ۱ مهر ۹۹ خبری با محتوای ساخت مجموعه انیمیشن چهل شاهد منتشر شد که در آن گزارش آمده بود «مجموعه انیمیشن چهل شاهد روایتگر زندگی و شهادت ۴۰ شهید شاخص دفاع مقدس است که به مناسبت هفته دفاع مقدس با معرفی شهیدان قاسم سلیمانی، جهان آرا، آوینی، برونسی، باقری، همدانی، منتظرالقائم و محسن حججی از شبکه‌های سیما پخش می‌شود. این مجموعه را محمدعلی صفورا تهیه و کارگردانی می‌کند و با تکنیک کُمیک‌موشن در ۶ فصل که هر فصل روایت ۷ شهید دفاع مقدس تا مدافعان حرم و شهدای هسته‌ای است در مرکز پویانمایی صبا ساخته شده است. تاکنون ۸ قسمت ۳۰ دقیقه‌ای این مجموعه تولید و آماده نمایش است. انیمیشن «حاج قاسم» در سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی از شبکه‌های مختلف سیما پخش خواهد شد.»

ساخت فیلم یا سریال‌هایی با محوریت اشخاص مهم و تاثیرگذاری چون شهید سردار حاج قاسم سلیمانی، کار راحت و بی دردسری نیست.کمتر از دو هفته دیگر به سالگرد شهادت این شهید والامقام باقی مانده است و امیدواریم به زودی اخباری مبنی بر ساخت اثری فاخر درباره ایشان را بخوانیم و بشنویم. 

انتهای پیام/

فرم حضور در جشنواره فیلم فجر را پر کرده‌ایم

کریم لک زاده کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره آخرین وضعیت تولید «شیرجه بزرگ» و حضور این اثر در جشنواره فیلم فجر گفت: روزهای پایانی تصحیح رنگ و نور این فیلم سینمایی با هنرمندی محسن خیرآبادی پیش می‌رود. فرم حضور در جشنواره را پر کردیم و در حال آماده سازی و‌ ارائه نسخه ای از فیلم به دبیرخانه سی و نهمین جشنواره فیلم فجر هستیم.

در «شیرجه بزرگ» که تهیه کنندگی آن برعهده محمدرضا شفیعی است، بازیگرانی چون پگاه آهنگرانی، پدرام شریفی، سونیا سنجری، ساسان کاوه، حامد نجابت، علی سعدی، محمد رضاپور مقدم، زهرا ابراهیمی، اصلان شاه ابراهیمی و میثم دامن زه ایفای نقش می‌کنند.

«شیرجه بزرگ» که فیلمی جاده‌ای است در لوکیشن‌های شهر تهران، گیلان و کشور ارمنستان فیلمبرداری شده است.

در خلاصه داستان این فیلم سینمایی آمده است: مَرد و مریم برای یافتن گمشده هایشان همراه با سه جامانده از یک گروه سیرک، وارد سفری پرماجرا در جاده‌ها می‌شوند.

انتهای پیام/